Crnogorska Pravoslavna Crkva je verska zajednica, koja obitava na teritoriji Republike Crne Gore i u Crnogorskoj Dijaspori. Veoma važan faktor u stvaranju Crnogorske nacije, njen stub i kamen temeljac.

Prema tvrdnjama Crnogorskih istoričara u Crnoj Gori postoji samo jedna pravoslavna crkva, koja je godinama, vekovim pa čak i milenijumima postojala i branila duh Crnogorske nacije. Smatra se da su njeni prvi vernici bili Eva Vasojević i njen muž Adam alijas Vojin Vasojević. Njena Autokefalnost biva ukinuta još u kamenom dobu, ali Car Konstantin Milanskim Ediktom iz 313. godine, osim što proglašava Hrišćanstvo kao ravnopravnu religiju, obnavlja Autokefalnost Crnogorske Pravoslavne Crkve što nailazi na ushićenje i oduševljenje mnogih njenih vernika.

Čak i za vreme Cara Dušana i Velike Srbije, postoji Crnogorska Pravoslavna Crkva a za vreme Otomanske vladavine biva ukinuta nekoliko puta zbog pomaganja i potpirivanja ustanaka protiv Turske vlasti, a potom Hatišerifom Sulejmana Veličanstvenog iz 1834. godine Crnogorskoj Pravoslavnoj Crkvi ponovo biva obnovljena autokefalnost.

Međutim, glavna prekretnica nastaje kada je 1918 godine Srpska Pravoslavna Crkva uzima pod svoje okrilje i zabranjuje njeno delovanje, a svako ko se protivio tome završavao je na neslavan način ili dobijao batinanje od okrutnih Srpskih žandarma i milicije.

Sve je ovo valjano izneto i dokazano u knjigama mnogih ideologa Crnogorskog nacionalizma poput Jevrema Brkovića i Novaka Adžića.