Inercija ili tromost je jedna od osnovnih osobina svih tela u svemiru koje imaju masu, tj. masa je mera inertnosti fizičkih tela. To se svojstvo manifestuje kao protivljenje tela promeni stanja svoga kretanja, što je opisano Prvim Njutnovim zakonom (zakonom inercije).
U osnovi, to znači da bi se telu promenio intenzitet, pravac ili smer brzine, na to telo mora delovati sila. Uočimo da za promenu smera kretanja nije potrebna i promena intenziteta brzine.
Protivljenje promeni stanja kretanja ispoljava se u pojavi inercijalne sile koja deluje u neinercijalnom referentnom sistemu čvrsto vezanom za samo telo (u sistemu u kojem telo miruje). Pošto se u ovom sistemu ubrzanje (promena brzine) tela ne opaža ovo protivljanje se opaža kao sila koja deluje bez vidljivog uzroka ili izvora, pa se zato i naziva fiktivnom ili inercijalnom silom. Najjednostavniji i svima dobro poznati primer za ovo je vožnja u automobilu koji menja svoju brzinu (ubrzava, usporava ili menja smer brzine). Dakle, kao što dobro znamo iz iskustva, prilikom ubrzavanja u vožnji sedište pritiskuje naša leđa, kao da nas nešto vuče prema nazad, dok prilikom usporavanja nastavljamo sa kretanjem prema vetrobranskom staklu, kao da nas nešto vuče prema napred. Efekat je izraženiji što je veća masa tela i/ili promena brzine u jedinici vremena, tj. ubrzanje.