Devedesete
pojam koji definiše vrjeme kad smo su teksovi pjesama imali smisla, pjevačice poštene, pjevači ofarbani il sa perikom. kad smo visili po zidu pored zgrade, a ne na računaru.
... kad smo se dopisivali ceduljama ispod klupe, kad se prepisivalo šapućući.
.... kad se izjavljivala ljubav na komadu zida klupe ili sl..
.... kad smo bili mali(neki od nas) i nismo shvatali šta je rat i bomba, pa se nismo toliko brinuli...
pojam džeparac je bio sci-fi
a onda je došao internet, mobitel, promiskuitetne trebe, pjevači koji pjevaju besmislenim srpskoseljačkim,
onda je došao mir i živimo gore nego u ratu, bar smo tad bili složni oko nečega...
dođe mi da oje*em sve i odem u norvešku...
i ostvari se ona stara kletva: Dabogda se sam o sebi zabavio...
Čudo Božije
To je valjda kad ti POP ispostavi fiskalni račun za odrađene usluge
-oČe meže te li mi dati račun moram da pravdam pare knjigovođi
-na računu: jedna sahrana - 100 evra!
(oslobođen PDV-a)