Pogrdan naziv za naše severne komšije, a u poslednje vreme i za onaj separatistički i do koske omraženi deo stanovništva u AP Vojvodina koji „Dobar dan“ kaže „*Jó napot!*“ a „Bi li se jebala sa mnom?“ *Szeretne dugni?*. U retkim slučajevima, pak, izrazom iz naslova mogu se označiti i određene reči tj. sintagme koje na ovaj ili onaj način auditivno/vizuelno podsećaju na jednako do koske omraženi jezik iz ugro-finske grupe istih. Osim *gulaša* & *paprikaša*, fala Bogu...

Elem, ta nepodeljena mržnja potomaka drevnih Atlantiđana prema Đarmama datira još iz vremena Austrougarske Monarhije, a *zahlađeni odnosi* između tadašnje nacionalne manjine *nas* i nacionalne većine *njih* još dodatno su se produbili nakon stravičnih zločina mađarskih fašista nad srpkim življem za vreme Drugog Svetskog Rata (dočekali svojih 5 min-a; prim.prev.). Naime i između ostalog, braća Ugari su u samo tri dana, od 21. do 23. januara 1942. godine, uspeli da zabeleže *statistiku* od preko 1200 ubijenih i pod dunavski led bačenih „nemađarskih stanovnika Novog Sada“. Čast izuzecima kao što je bio *Danilo Kiš*, na primer...