U skorijoj buducnosti Srbija i Republika Srpska dobijaju 200 kom. PAK FA Sukhoi T - 50 aviona, 200 kom. S - 400 raketnih sistema, te pokrivaju kompletnu teritoriju sa A - 135 raketnim štitom (sa mogucnošcu pokrivanja 5 puta vece teritorije).
5 000 kom. Armata tenkova, 1 000 kom. Leopard 2A7 tenkova, 1 000 kom. M1A2 SEP, 3 000kom. T - 90 tenkova (ukupno 10 000), uz najsavremenije i najmodernije opremljene ostale rodove vojske. Ukupan broj aktivnih vojnika nakon opšte mobilizacije u svim rodovima iznosi 1 000 000.
Nakon toga se proglašava ujedinjenje Republike Srpske i Srbije, te se krece u akciju oslobadanja okupiranih srpskih teritorija.

Zapadne sile nisu u mogucnosti da reaguju i štite svoje interese (trgovina oružjem, drogom, organima, te porobljavanje citavih država), jer su im po tom pitanju suprostavljeni Rusija i Kina koji su planski predstavili oružje buducnosti protiv koga zapadni varvarski imperijalisti nemaju mogucnost odbrane.

Pocetni plan je da se izvrši masovno PRESELJENJE problematicnog stanovništva iz Srbije, BiH, Hrvatske, Crne Gore, Makedonije i Albanije, BEZ ŽRTAVA (vecina je razumno pristala na preseljenje). Preseljenje ratobornih grupacija se vrši zarad dugorocnog mira i stabilnosti.
Organizuje se transport muslimanskog življa iz svih navedenih srpskih zemalja u Tursku, Turkmenistan, Uzbekistan i sl. i uz pomoc Ruske vojske se rasporeduju po muslimanskim azijskim zemljama.
Srbi katolici koji prihvate pravoslavlje ostaju na navedenim teritorijama, a oni koji se protive tome bivaju transportovani u Sloveniju i Italiju (koji ih nevoljno prihvataju, ali u duhu demokratije pristaju na ulazak fašistickih saveznika okupljenih oko Hitlera 1940-ih godina).

Zatim se oslobada Carigrad te se pripaja Grckoj, a Turska biva izbacena sa okupirane teritorije na evropskom kontinentu, te uz podršku Srbije i Rusije Bugarska, Rumunija i Grcka takoder eliminišu probleme primitivnih grupacija sklonih terorizmu.
Balkansko poluostrvo postaje oaza mira bratskih pravoslavnih naroda, a Srbija i Rusija kao vodece sile garantuju svojom snagom održavanje hiljadugodišnje stabilnosti i mira.

Nakon što je na teritorijama Srbije, BiH, Hrvatske, Crne Gore, Makedonije i Albanije ostalo samo domicilno srpsko stanovništvo krece se u izgradnju duha jedinstva, sloge i prosperiteta Velike srpske pravoslavne države sa primarnim ciljem uvecanja broja stanovnika, te obaveznim najvišim obrazovanjem u skladu sa mogucnostima pojedinaca koji ce biti stimulisani na sve moguce nacine. Državno uredenje ce biti ograniceni kapitalizam sa strogom kontrolom od strane vlasti kako ne bi došlo do prevelikih razlika medu stanovništvom. Vlast ce raditi za ljude i sprovodice PLAN PROSPERITETA srpskog naroda generacijama, te ce se posebni ljudi birati za izvršenje tog plana. Ponosni, karakterni ljudi sa ljubavlju prema svojoj naciji, koji nece odstupati od zacrtanog hiljadugodišnjeg plana i cilja. Taj plan ce biti vodilja Srpske nacije i zvace se SRPSKA ZAKLETVA.

U ovom novom odnosu snaga, težište svih trendova i kulture se prebacuje na istok. Ovo je nova kultura, kultura prijateljstva i razvoja. Kultura u kojoj niko ne ubija zbog sopstvene koristi. Kultura jakih nacija u okviru sopstvenih granica.
Zapad, ostaje na marginama naucnih, kulturoloških i društvenih tokova, te se sporim višedecenijskim približavanjem istoku polako otvara i ukljucuje u nove tokove. Takoder vrši se stroga kontrola tehnološkog razvoja zapada, jer su ispoljili kriticno ponašanje u trenutku kada su imali moc.